vrijdag 29 januari 2016

Mijn ervaring.


Voor de 2e periodehelft ben ik op 10 januari ingestroomd in het Raka-projektteam.
Na vertrek onder winterse omstandigheden, kon bij aankomst op Aruba gelijk de korte broek en het T-shirt aan. ’s Avonds was er de ontmoeting met de collega’s onder genot van een praatje en glaasje. Het zou me niet verbazen als er teamleden voor hun hond, kat of PC-wachtwoord ooit de naam ‘Balashi’ kiezen.
Het merendeel van het team zijn 60-plussers. Vitale mensen, alleen de vraag: ‘wat zeg je’ wordt vaak gesteld. De anderen zijn 50-plussers die het ook prima doen in het team, het werk en daarbuiten J.
We logeren in Paradera. Behalve kadaster collega’s mogen er kennelijk ook BN’ers uit Nederland hier logeren. Een aantal KNVB bobo’s, o.a. Michael van Praag, troffen we aan bij het zwembad. Hun verblijf duurde slechts een weekendje.
Dagelijks vertrekken we om 7.10uur met 2 auto’s naar het kantoor van DLV (Dienst Landmeetkunde en Vastgoedregistratie). Dat gaat in optocht. We ritsen in in de Arubaanse file, die bestaat uit auto’s waarvan ruim 60 % de APK in Nederland niet zouden doorkomen. Alles wat rijdt, mag hier de weg op.
Van 7.30 -16.00uur tikken we de Arubaanse kadastrale en hypothecaire gegevens in het RAKA-systeem. Gelijktijdig gebeurt het scannen van de openbare registers, valt WIFI geregeld uit en wordt er gekneed aan de Arubaanse cultuur. Zij moeten leren om te gaan met de mogelijkheden van de digitale gegevens. Er zitten dus veel uitdagingen in het project. Een prettige bijkomstigheid is de invulling van de weekenden. Dan is het genieten van wat Aruba te bieden heeft. Die mooie kant compenseert veel. Want het thuisfront is op grote afstand. Gelukkig zijn er technische middelen om het contact te onderhouden.
Tot aan 14 april hoop ik hier met mijn collega’s in een goede sfeer te kunnen werken en ook samen te genieten van de zonnige kanten.
Henk Elsinga

Geen opmerkingen:

Een reactie posten