De eertse indruk van WIM B

VEROORDEELD TOT ELKAAR EN TOCH EEN TEAM

Uit alle windhoeken van Nederland zijn kadastrale medewerkers weggeplukt om RAKA 2 te promoveren tot een succes. Elkaar verstaan was in het begin soms een probleem vanwege Zwols, Fries, Utrechts, Rotterdams, Haags, Drents en Zeeuws dialect. Bovendien hebben de oudere collega’s onder ons wat last beginnende doofheid. Al lijkt het soms verdacht veel op de Oostindische variant hiervan. Toch heeft coach Wijmenga er een hecht team van gesmeed. Het moet wel raar lopen als hij na z’n pensionering geen voetbalcoach wordt. Heeft bovendien als Ajax supporter (kan die niks aan doen zegt de redacteur)  ook echt verstand van voetbal. Om teamgevoel te kweken worden er vaak gezamenlijke uitstapjes gemaakt. Stevige wandelingen naar de Natural Pool en de Natural Bridge. Maar ook 3x in de week sportieve uitspattingen op het sportpark van Jaburibari, vlakbij ons verblijf in Paradera Park. Gerard en Gerda hebben er zelfs kekke loopschoentjes voor aangeschaft. Onlangs nog de steile Hooiberg bedwongen, de blikvanger op Aruba. En natuurlijk vrijdags met Arubaanse collega’s “happy hour” in locale gelegenheden, alwaar we dan vaak kopjes thee met elkaar drinken om het werk te evalueren. Verder wordt er ook gesnorkeld en genoten van de zon op de prachtige Arubaanse stranden. Op donderdagavond is er vaak een informeel werkoverleg onder het genot van een drankje bij het zwembad op ons park in Paradera.Wordt er ook nog gewerkt zal menig lezer nu denken. Nou zeker, 40 uur per week wordt er stevig gebuffeld en wordt er nauwelijks een woord gewisseld, behalve over het werk dan natuurlijk. De voortgang verloopt voorspoedig en het lijkt het er op dat de planning wordt gehaald.  Maar……, niet achterover leunen houdt coach Wijmenga ons dan voor.De enige dame in het gezelschap, Gerda de Jager, geniet met volle teugen en vindt alles lief en schattig. Gerda wordt op handen gedragen, in de watten gelegd, het hof gemaakt door de manlijke
collega’s.Het park waar we een half jaar lang vertoeven is echt prima, mooie appartementjes, mooi zwembad en een gezellig verzamelpunt. Op dat zelfde verzamelpunt is het inmiddels traditie dat één van de uitgezondenen op zondagavond voor een soepje of andersoortige lichte maaltijd zorgt. Een aangenaam en gezellig samenkomen, vaak onder het genot van alweer een kopje thee. Lux is dat iedere dag het bed wordt opgemaakt, het appartement schoongemaakt, schone handdoeken worden opgehangen. Kortom, we kunnen ons volledig op RAKA2 concentreren.

Het moet gezegd: het werk is enigszins monotoon, maar toch is het voor iedereen een uitdaging om de klus op tijd te klaren waarbij ook de kwaliteit hoog in het vaandel staat. Het scannen van de openbare registers gaat als een speer. Zie hier de foto van het bereiken van de 50 %. Dit werd door KI gevierd met een luxe broodje, uitgereikt aan Leo de Cuba.

Maar ook het aanvullen van gegevens uit diezelfde openbare registers, op Aruba de B, C en D stukken, verloopt volgens plan.
De samenwerking met de Arubaanse collega’s is plezierig en iedereen staat voor ons klaar. De sfeer onder elkaar is bijzonder aangenaam.  Enorme lachsalvo’s zijn regelmatig te horen van de Arubanen, maar de mooiste lach is van Eddy Maduro.

Is er dan helemaal niks op te merken? Een klein minpuntje is toch wel het ontbreken van een wasmachine. Eigenlijk wel een must als je een half jaar wordt uitgezonden. Met uitzondering van coach Wijmenga, die brengt z’n was naar de wasserette, wassen alle collega’s de overhemden, t-shirts, spijkerbroeken, bloesjes, ondergoed etc etc op de hand. Met waslijntjes en wasrekjes moet dewas weer drogen. Met de oostelijke passat hier is dat dan weer kinderwerk. Binnenkort krijgen we hoog bezoek van KI directeur Kees de Zeeuw  en regiomanager Mathilde Molendijk.
 

In de wandelgangen wordt gefluisterd dat ze graag voor één keer onze was op de hand doen………………, maandag is tenslotte wasdag.